อ่านบาลีว่า:
ทุก-โข, ปา-ปัด-สะ, อุด-จะ-โย
ตัวอย่างแต่งกระทู้ธรรมชั้นตรี
อ่านแนวนำมาเขียนอธิบาย
ทุกฺโข ปาปสฺส อุจฺจโย
สะสมบาปเท่ากับสะสมความทุกข์
ดังนั้น ผู้ที่สั่งสมบาป คือ ทำบาปบ่อยๆ ย่อมเป็นการสั่งสมความชั่วให้มีขึ้นเกิดขึ้นในตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อบาปมีมากขึ้นเรื่อยๆ บาปทั้งหลายที่เคยทำมาก็ก่อตัวมากขึ้นจนมีกำลังแรงพอที่จะให้ผล บาปนั้นก็ย่อมจะให้ผล คือทำให้บุคคลนั้นต้องประสบกับความทุกข์ ความเดือดร้อนทั้งในโลกนี้และโลกหน้าอย่างหลีกเลี่ยงมิได้ เพราะฉะนั้น จะเห็นว่าการทำบาปนั้น เท่ากับสะสมความทุกข์
เพราะฉะนั้น เราทั้งหลายพึงละเว้นการทำบาปเสีย ไม่ว่าจะเป็นบาปเพียงเล็กน้อยหรือบาปที่ใหญ่ขึ้นตามลำดับ เพราะการทำบาป ไม่ก่อให้เกิดผลดีแก่ผู้กระทำเลย ก่อให้เกิดความเดือดร้อน ความฉิบหายแก่ผู้กระทำ ได้รับการติเตียน เกลียดชัง ได้รับโทษทางบ้านเมือง ละโลกไปแล้วยังต้องไปรับโทษในอบายอีกด้วย
ขุททกนิกาย ธรรมบท
ตัวย่อสุภาษิต:
ขุ.ธ.๒๕/๓๐
