ปุญฺญานิ ปรโลกสฺมึ ปติฏฺฐา โหนฺติ ปาณินํ "บุญเป็นที่พึ่งของชีวิตไปถึงโลกหน้า" | กระทู้ธรรมชั้นตรี ระดับมัธยม | สุภาษิตที่ ๖

อ่านบาลีว่า:
ปุน-ยา-นิ, ปะ-ระ-โล-กัด-สะ-หมิง, ปะ-ติด-ถา, โหน-ติ, ปา-นิ-นัง

ตัวอย่างแต่งกระทู้ธรรมชั้นตรี

อ่านแนวนำมาเขียนอธิบาย

---

ปุญฺญานิ ปรโลกสฺมึ ปติฏฺฐา โหนฺติ ปาณินํ
บุญเป็นที่พึ่งของชีวิตไปถึงโลกหน้า

บุญ คืออะไร
บุญ คือขุมทรัพย์ อันเป็นคุณงามความดีที่มีในสันดาน ที่บุคคลควรแสวงหาให้มีในตน เมื่อมีอยู่ติดตัวแล้วจะอำนวยประโยชน์และความสุขมาให้อย่างมากมาย

เพราะว่าการที่เราได้มาเกิดเป็นมนุษย์ก็เพราะบุญ เมื่อเกิดมาแล้วมีความสุขความเจริญก็เพราะบุญ มีทรัพย์สินมีบ้านอยู่อาศัยก็เพราะบุญ มีสติปัญญาดีก็เพราะบุญ และสิ่งที่ดีๆ ที่เข้ามาในชีวิตเราในชาตินี้ล้วนเป็นสิ่งที่บุญอำนวยให้ทั้งสิ้น เรียกได้ว่า บุญนั้นเป็นที่พึ่งของมนุษย์ทั้งหลาย เมื่อมีชีวิตอยู่ในชาตินี้

อีกทั้งเรามีบุญที่ได้ทำไว้ในอดีตชาติเป็นที่พึ่งด้วย ดังนั้น ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่ พึงสั่งสมบุญเอาไว้ให้มากๆ เพื่อที่บุญนั้นจะได้เป็นที่พึ่งของเราในภพต่อๆ ไป คือตามไปสนับสนุนส่งเสริมดลบันดาลให้เราอยู่ดีมีความสุขในโลกหน้า

บุญเป็นที่พึ่งของสัตว์ในโลกหน้าอย่างไร
บุญย่อมนำให้ชีวิตของสัตว์ทั้งหลายได้อยู่สุขเย็นใจ มีแต่ความเจริญรุ่งเรือง ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน แม้บุคคลละจากโลกนี้ไป บุญก็ย่อมนำไปให้เกิดในสุคติภพ เช่นนำไปเกิดบนสวรรค์เป็นเทพบุตรเทพธิดา อย่างต่ำก็ได้กลับมาเกิดบนโลกมนุษย์อีกครั้ง ให้เกิดอยู่ใตระกูลที่ดี ครอบครัวมีความสุข เป็นต้น

สุภาษิตมาใน:
สังยุตตนิกาย สคาถวรรค,
อังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาต,
ขุททกนิกาย ชาดก ทสกนิบาต
ตัวย่อสุภาษิต:
สํ.ส. ๒๕/๒๖., องฺ.ปญฺจก. ๒๒/๔๔., ขุ.ชา.ทสก. ๒๗/๒๙๔