หิยฺโยติ หิยฺยติ โปโส ปเรติ ปริหายติ "คนที่ผัดวันประกันพรุ่งย่อมจะเสื่อมเสียหาย" | กระทู้ธรรมชั้นตรี ระดับอุดม | สุภาษิตที่ ๑๑

อ่านบาลีว่า:
หิย-โย-ติ, หิย-ยะ-ติ, โป-โส, ปะ-เร-ติ, ปะ-ริ-หา-ยะ-ติ

ตัวอย่างแต่งกระทู้ธรรมชั้นตรี

อ่านแนวนำมาเขียนอธิบาย

---

หิยฺโยติ หิยฺยติ โปโส ปเรติ ปริหายติ
คนที่ผัดวันประกันพรุ่งย่อมจะเสื่อมเสียหาย

การผัดวันประกันพรุ่ง เป็นลักษณะของคนขี้เกียจ ไม่มีความเพียร คนประเภทนี้ย่อมผัดวันโอ้เอ้อืดอาดไปเรื่อย หาข้ออ้างหาเหตุผลมาอ้างเพื่อที่จะได้ไม่ต้องทำงาน เช่น มักอ้างว่า ร้อนนัก หนาวนัก ยังเช้าอยู่ เย็นเสียแล้ว พอครั้งแรกอ้างได้ ครั้งที่สองก็อ้างได้ แล้วก็จะอ้างไปเรื่อยๆ จนติดเป็นนิสัยสันดาน

เมื่อคนเกียจคร้านนิสัยเช่นนี้ ย่อมจะมีแต่ความเสื่อมเข้ามาในชีวิต งานที่ต้องทำก็ไม่ได้ทำ เมื่อมีงานใหม่เข้ามาก็ทับถมกันไปเป็นดินพอกหางหมู ทำงานไม่ทันหรือไม่สำเร็จ ย่อมขาดความน่าเชื่อถือ และไม่เป็นที่นับหน้าถือตาของคนอื่นๆ เขาย่อมเสื่อมจากหน้าที่การงาน ในที่สุดก็ไม่ใครจ้างให้ทำงานอีกต่อไป

ฉะนั้น เมื่อคนเกียจคร้านเป็นอยู่เช่นนี้ ทรัพย์สินของเขาที่มีอยู่เดิมก็ใช้หมดไปเรื่อยๆ ส่วนทรัพย์สินใหม่ๆ ก็ไม่เพิ่มขึ้น เมื่อใช้สอยทรัพย์สินหมดไป เขา ย่อมถึงความเสื่อมลงตามลำดับ

ดังนั้น เราจึงต้องเป็นคนขยัน ไม่ผัดวันประกันพรุ่ง ทำงานที่ควรทำให้แล้วเสร็จโดยเร็ว อย่าปล่อยไว้ให้งานทับถมจนเกิดปัญหาในภายหลัง

สุภาษิตมาใน:
ขุททกนิกาย ชาดก วีสตินิบาต
ตัวย่อสุภาษิต:
(ขุ.ชา.วีส. ๒๗/๔๖๖)