![อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ ตนแล เป็นที่พึ่งแห่งตน กระทู้ธรรมตรี,กระทู้ธรรมชั้นตรี,เรียงความกระทู้ธรรมชั้นตรี,อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ ตนแล เป็นที่พึ่งแห่งตน](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDTe-EjUUjcFKTb0_safcoAKvwW21MUEx3nxsrPKnMOOUIMWIWHUGC9AR77FISPZv2KW23e2iRfq0HLXzgb_1Rpivpoeqh_4vMNt3KyL_Csmdh4LXvIsroLvXNfJEU10jcE--uDmeQxhuBCcHTFtbP2gf-X195yFBscWFrQSyoW_XkNKqRsFhTg2Sy/s1600-rw/we-are-our-refuge.webp)
อ่านบาลีว่า:
อัด-ตา, หิ, อัด-ตะ-โน, นา-โถ
ตัวอย่างแต่งกระทู้ธรรมชั้นตรี
อ่านแนวนำมาเขียนอธิบาย
อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ
ตนแล เป็นที่พึ่งแห่งตน
ที่พึ่งสามาถจำแนกเป็น ๒ ประเภท คือ ๑.) ที่พึ่งภายนอก เช่น บิดามารดา ญาติพี่น้อง เทพยดา สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทรัพย์สมบัติ เป็นต้น ๒.) ที่พึ่งภายใน คือ คุณความดี บุญกุศลของเราเองที่ได้สั่งสมอบรมมาตามหลักคำสอนในพระพุทธศาสนา
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนให้เราสร้างที่พึ่งภายในไว้ให้มาก เพราะที่พึ่งภายในสามารถเป็นที่พึ่งได้ทั้งในโลกมนุษย์และโลกหน้าก็พึ่งได้ ส่วนที่พึ่งภายนอกนั้นพึ่งได้เฉพาะในโลกมนุษย์เท่านั้น เพราะเมื่อเราล้มตายจากไปไม่สามารถตามไปช่วยหรือให้เราพึ่งได้ ไม่เหมือนกับบุญกุศลคุณความดีที่เราได้สั่งสมอบรมไว้ ย่อมตามไปให้เราพึ่งได้ และยังดลบันดาลให้เราอยู่ดีมีความสุขความเจริญต่อไป
ขุททกนิกาย ธรรมบท
ตัวย่อสุภาษิต:
(ขุ.ธ. ๒๕/๓๖, ๖๖)