มุตฺวา ตปฺปติ ปาปิกํ "คนพูดไม่มีดีย่อมเดือดร้อน" | กระทู้ธรรมชั้นตรี ระดับประถม | สุภาษิตที่ ๔

อ่านบาลีว่า:
มุด-ตะ-วา, ตับ-ปะ-ติ, ปา-ปิ-กัง

อ่านแนวนำมาเขียนอธิบาย

---

มุตฺวา ตปฺปติ ปาปิกํ
คนพูดไม่มีดีย่อมเดือดร้อน

คำว่า การพูดไม่ดี หมายถึง การเปล่งวาจาชั่ว หรือกล่าววจีทุจริต ๔ อย่าง คือ

๑.) พูดเท็จ คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด
๒.) พูดส่อเสียด คือ พูดยุยงให้คนอื่นแตกสามัคคีกัน ทะเลาะกัน ให้เขาเจ็บใจ
๓.) พูดคำหยาบ คือ พูดคำระคายหู ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำพูดที่ดี
๔.) พูดเพ้อเจ้อ คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ทำให้เสียเวลาและเสียประโยชน์

คนที่มักกล่าววจีทุจริตทั้ง ๔ อย่างดังกล่าวข้างต้นนั้น ย่อมได้ชื่อว่า เป็นผู้มีวาจาชั่ว คือพูดไม่ได้คำนึงถึงผิดถูกชั่วดี ไม่ได้คำนึงถึงประโยชน์หรือมิใช่ประโยชน์

และผลกรรมจากการพูดวจีทุจริต ย่อมทำให้ตนเดือดร้อน เช่น มักถูกใส่ความด้วยเรื่องไม่จริง ขาดความน่าเชื่อถือ ไม่มีใครคบหาสมาคมด้วย และเมื่อตายจากโลกนี้ย่อมส่งผลให้ไปเกิดในทุคติภูมิ

เมื่อเราเห็นว่าการพูดไม่ดีทำให้ตนเดือดร้อนอย่างนี้แล้ว เราก็ควรประพฤติตัวให้ดีๆ พูดแต่คำสัตย์คำจริงให้ถูกต้องตามทำนองคลองธรรม


สุภาษิตมาใน:
ขุททกนิกาย ชาดก เอกนิบาต
ตัวย่อสุภาษิต:
ขุ.ชา.เอก. ๒๗/๒๘

ADVERTISMENT

ตัวอย่างแต่งกระทู้ธรรมชั้นตรี