สุภาษิตยอดนิยม นักธรรมชั้นโท ๓
ขุ. ธ. ๒๕/๓๐.
| ที่มาของสุภาษิต |
|---|
| ( ขุ. ธ. ) = ขุททกนิกาย ธรรมบท |
| ประเด็นอธิบายสุภาษิต |
|---|
|
- ผู้เกียจคร้าน คืออย่างไร - มีความเพียรเลว คืออย่างไร - ปรารภความเพียรมั่นคง คืออย่างไร - ทำไมผู้ปรารภความเพียรมีชีวิตอยู่แค่วันเดียวถึงดีกว่าผู้เกียจคร้านมีชีวิตอยู่ตั้งร้อยปี |
| แนะนำสุภาษิตใช้เชื่อม |
|---|
|
|
|
|
| - อื่นๆ ได้ |
| หลักธรรมประกอบอธิบาย |
|---|
|
- อิทธิบาท ๔ - ปธาน ๔ - พละ ๕ - อื่นๆ |
| แนวนำมาอธิบายสุภาษิต |
|---|
| ผู้เกียจคร้าน คือ ผู้ที่มีนิสัยไม่อยากจะทำงาน ปล่อยเวลาให้ล่วงเลยไปโดยเปล่าประโยชน์ |
| มีความเพียรเลว คือ ชอบประกอบในสิ่งที่เป็นอกุศล เช่น ลักขโมย ประทุษร้าย เบียดเบียนคนและสัตว์ให้ได้รัลความลำบาก สร้างความเดือดร้อนให้ตนเองและคนอื่น เป็นต้น |
| ผู้ปรารภความเพียรมั่นคง คือ ผู้ที่ประกอบด้วยความเพียรในกุศลธรรม ในการประพฤติปฏิบัติธรรม เจริญกรรมฐานเพื่อดับกิเลสหลุดพ้นจากทุกข์ |
| ผู้ปรารภความเพียรมีชีวิตอยู่แค่วันเดียวดีกว่า ผู้เกียจคร้านมีชีวิตอยู่ตั้งร้อยปี เพราะผู้ที่เกียจคร้านถึงจะมีชีวิตตั้งร้อยปีก็ไม่มีคุณมีประโยชน์อันใด ที่สำคัญไม่มีใครเขาต้องการ เป็นที่เมินหน้าของคนทั้งหลาย ส่วนผู้ที่มีความเพียร ประพฤติปฏิบัติตนอยู่ในศีลในธรรม มีชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาท แม้ว่าจะมีชีวิตอยู่แค่วันเดียวก็ประเสริฐกว่า และย่อมมีสุคติเป็นที่ไปในเบื้องหน้า |
Tags:
สุภาษิตนักธรรมชั้นโท