อ่านบาลีว่า:
ทะ-ทะ-มา-โน, ปิ-โย, โห-ติ
อ่านแนวนำมาเขียนอธิบาย
ททมาโน ปิโย โหติ
ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก
คำว่า
ผู้ให้ คือ ผู้ที่มีจิตใจเสียสละ รู้จักสละให้ปันสิ่งของของตนเองแก่ผู้อื่นด้วยจิตใจที่บริสุทธิ์ มีความโอบอ้อมอารี และเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เพื่อช่วยเหลือคนอื่นในยามที่เขาขัดสนบ้าง ตกทุกข์ได้ยากบ้าง หรือให้เพื่อบูชาคุณของผู้ที่ควรบูชาบ้าง ไม่ว่าจะให้ด้วยเหตุผลใดก็ตาม การให้นั้นถือว่าเป็นสิ่งที่ทำได้ยากยิ่ง เพราะผู้ให้ต้องต่อสู้กับความตระหนี่ถี่เหนียวที่ติดอยู่ในจิตใจของตน
เพราะฉะนั้น
บุคคลผู้มีปกติให้ ย่อมเป็นที่รักของผู้ได้รับและย่อมจะได้รับมิตรภาพจากผู้รับเสมอ การให้หรือเป็นผู้ให้จึงเป็นสิ่งที่น่าสรรเสริญ และควรทำเป็นอย่างยิ่ง ดังที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสสรรเสริญผู้ให้ ว่าผู้ให้ย่อมเป็นที่รักของคนอื่น
สุภาษิตมาใน:
อังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาต
ตัวย่อสุภาษิต:
(องฺ.ปญฺจก. ๒๒/๔๔)
ADVERTISMENT
ตัวอย่างการเขียนเรียงความแก้กระทู้ธรรมบทนี้
